درباره خاص ترین مرد فوتبال و عکسی که تاکنون از عادل دیده ایم
درباره خاص ترین مرد فوتبال و عکسی که تاکنون از عادل دیده ایم
درباره خاص ترین مرد فوتبال و عکسی که تاکنون از عادل دیده ایم. چند روزی است که دانشجویان دانشگاه شریف نهارها را در حیاط و مقابل سلف می خورند.
پس از اتفاقاتی که در سلف این دانشگاه رخ داد، وارد آن نمی‌شوند. ظهر روز گذشته عادل فردوسی‌پور مجری محبوب برنامه ۹۰ و گزارشگر فوتبال که استاد دانشگاه شریف هم هست.
در جمع دانشجویان این دانشگاه مقابل سلف حاضر شد و با آن‌ها روی زمین نهار خورد که این اقدام او بسیار پربازدید شد و واکنش‌های زیادی در پی داشت.
درباره خاص‌ترین عکسی که تاکنون از عادل دیده‌ایم
امیر جدیدی، دبیر عکس روزنامه هم میهن درباره این عکس نوشت:
دیروز عکسی از عادل فردوسی‌پور در حیاط دانشگاه شریف بر سر خوان دانشجو‌ها منتشر شد. توصیه می‌کنم ویدیو را ببینید.
ظاهرا عادل می‌خواهد وارد سلف شود که با در بسته روبرو می‌شود.
لحظه‌ای که بچه‌ها عادل را به سفره دعوت می‌کنند و او تصمیم می‌گیرد بر سر این سفره بنشیند.
از خدا که پنهان نیست از شما چه پنهان با دیدن این لحظه مو به تنم راست شد. داستان یک خطی‌اش این است.
استادی که از اتفاق چهره مشهور تلویزیون ایران است و دیگر به آن راهی ندارد، دعوت دانشجویانش را لبیک می‌گوید.
چند بار فیلم را می‌بینم به لحظه نشستن عادل می‌رسم آنجایی که بچه‌ها انگار موفق شده‌اند حرف‌شان را به کرسی بنشانند و همین که عادل می‌نشیند شروع به دست زدن می‌کنند.
درست مثل ذوق لحظه‌ای که جواب بله را از دختر یا پسر مورد علاقه‌ات می‌گیری. آمدن عادل و نشستن‌اش، با هر آمدنی فرق می‌کند.
وقتی چنین مهره‌ای به تیم‌ات اضافه می‌شود حریف باید بیشتر حواس‌اش را جمع کند.
می‌دانم از این دعواها در دانشگاه زیاد اتفاق می‌افتد. می‌دانم سخت است بین اعتقاد این همه جوان، آن هم زیر یک سقف تعادل برقرار شود.
اما راه ندادن و طرف یک گروه را گرفتن راهش نیست. آقایان آموزش عالی، آقای رسول جلیلی شما اشتباه تلویزیون را تکرار نکنید.
نگذارید سرنوشت دانشجو و شریف، این بار سرنوشت تلویزیون و عادل شود. حرف دانشجوهای معترض را بشنوید.
در بین شعارهای دیروز شریف دیدم دانشجو‌ها خطاب به رئیس دانشگاه می‌گویند:
«جلیلی وا بده/ دانشجو رو راه بده.» این شعار بوی دشمنی که نمی‌دهد هیچ، بلکه بوی حق‌‌طلبی و مظلومیت می‌دهد.
مسعود فروغی، سردبیر روزنامه فرهیختگان اما در واکنشی مخالف نوشت:
عادل فردوسی‌پور برنامه‌ساز ورزشی هوشمندی است، او در نود نشان داد رگ خواب مخاطب فوتبال را می‌شناسد.
همین الان هم در «فوتبال ۱۲۰» در شبکه ورزش برنامه جذابی می‌سازد.
او در زمان اجرا با یک نگاه، نیشخند، کنایه یا اخمی ریز در صورت و لحنی گلایه‌ای میلیون‌ها مخاطب را به وجد می‌آورد. به این می‌گویند هنر.
این هوش ذاتی در برنامه‌سازی اما با علایق شخصی او در سیاست عادل را به داستان‌هایی که نباید کشاند.
او «نود» را (برنامه تخصصی فوتبال داخلی بود) تبدیل به تریبونی برای علایق سیاسی خودش کرد.
میان پاس تهران و نفت تهران که هر دو قدمت طولانی داشتند، با دومی کاری نداشت چون دوستان سیاسی‌اش آن بلا را نازل کردند.
با وزیر خارجه بدون هماهنگی مدیران تلویزیون گفتگو کرد چون توپ را در برجام وارد گل کرده بود، کدام گل؟ مهم نیست.
عادل در فوتبال
مطالبه‌اش در سقوط مرگ‌بار پلاسکو با قطاری که از ریل خارج شد تفاوت زمین تا آسمان داشت چون اولی فرصت حمله سیاسی ایجاد کرد ولی دومی نه.
خلاصه اینکه عادل فردوسی‌پور برنامه ورزشی را سیاسی اداره می‌کرد و شد آنچه نباید می‌شد.
متأسفانه او که استاد شریف است، در زمانی نامناسب در مکانی نامناسب نشست و نشان داد هنوز متوجه نشده
«فرزند رسانه» آنقدر که در فوتبال هوشمند است در سیاست نه. عادل در فوتبال در تراز بازیکنان مهم تاریخ است و در سیاست مثل کسانی است که با رانت شهرت مقامی کسب می‌کنند، پر اشتباه و مبتدی.
سفره‌ای که عادل کنار آن نشست یک کنش مبتدیانه سیاسی بود، او می‌توانست بگوید مشکلی با سلف مشترک دانشجویان ندارد.
ولی به خاطر فحاشی‌ها و حملات دور از شأن دانشگاه راه حل موضوع را این طریق نمی‌داند.
او حق دارد سلف مشترک را به حکم محاربه با احکام الهی نداند، راستش زیاد هم بی‌راه نمی‌گوید.
ولی در آن سفره آش دیگری پخته بودند و عادل مثل وقتی که در نود وارد سیاست می‌شد، اشتباه کرد.
حالا در انتها می‌خواهیم بدانیم نظر شما در مورد این کار مجری محبوب و پرحاشیه چیست؟ خوشحال می‌شویم آن را در بخش نظرات با ما در میان بگذارید.
گردآوری: نیمکت خبر
