تداخل یک سری داروها با عملکرد آهن در بدن
تداخل یک سری داروها با عملکرد آهن در بدن مصرف برخی داروها باعث بروز کمبود آهن در بدن می شوند.
لذا باید هنگام مصرف این داروها، از آهن بیشتری(به صورت مکمل یا از طریق غذاهای غنی از آهن) استفاده کرد.
این داروها عبارتند از:
آسپیرین (Aspirin)
بنازپریل (Benazepril)
کاپتوپریل (Captopril)
سایمیتدین (Cimetidine)
دی پیریدامول(Dipyridamole)
انالاپریل (Enalapril)
اتودولاک (Etodolac)
فاموتیدین (Famotidine)
هالوپریدول (Haloperidol)
هایوسایامین (Hyoscyamine)
ایبوپروفن (Ibuprofen)
لوترل (Lotrel)
هیدروکسید منیزیم (Magnesium Hydroxide)
مواکسیپریل (Moexipril)
نابومتون (Nabumetone)
ناپروکسن (Naproxen)
نئومایسین (Neomycin)
نیزاتیدین (Nizatidine)
اگزاپروزین(Oxaprozin)
کوئیناپریل (Quinapril)
رامیپریل (Ramipril)
رانیتیدین (Ranitidine)
بی کربنات سدیم (Sodium Bicarbonate)
استانوزولول (Stanozolol)
* برخی دیگر از داروها با مصرف قرص آهن(فروس سولفات) تداخل منفی ایجاد می کنند، یعنی یا این داروها موجب کاهش جذب قرص آهن می شوند و یا قرص آهن در جذب این داروها اختلال ایجاد می کند.
از این رو هنگامی که یکی از داروهای زیر برای شما تجویز شد، قبل از مصرف مکمل آهن، با داروساز یا پزشک معالج تان مشورت نمایید، زیرا مصرف مکمل آهن با این داروها ممکن است مشکلات ناخواسته ای را ایجاد نماید.
این داروها عبارتند از:
کاربیدوپا (Carbidopa)
لوودوپا (Levodopa)
کلرهگزیدین (Chlorhexidine)
سیپروفلوکسازین (Ciprofloxacin)
دفروگزامین ((Deferoxamine
دوکسی سایکلین(Doxycycline)
جمی فلوکسازین((Gemifloxacin
لووفلوکسازین(Levofloxacin)
متیل دوپا (Methyldopa)
افلوکسازین(Ofloxacin)
پنی سیلامین(Penicillamine)
ریزدرونات(Risedronate)
سولفاسالازین(Sulfasalazine)
تتراسایکلین(Tetracycline)
وارفارین(Warfarin)
* برخی دیگر هر دو اثر فوق را با هم دارا هستند:
مانند مینوسایکلین((Minocycline
گردآوری:نیمکت خبر