درگذشت محمدرضا طاهری شاعر ۱۵ آبان ۱۴۰۳ + علت فوت
درگذشت محمدرضا طاهری شاعر و نویسنده در تاریخ ۱۵ آبان ۱۴۰۳ به همراه علت فوت او که از زبده ترین شاگردان مرحوم محمدحسین شهریار بود را در این مطلب از نیمکت خبر قرار داده ایم. همراه ما باشید.
درگذشت محمدرضا طاهری
محمدرضا میرفندرسکی از درگذشت محمدرضا طاهری شاعر و نویسنده خبر داد.
محمدرضا میرفندرسکی خوش‌نویس، شاعر و فعال فرهنگی از درگذشت محمدرضا طاهری خبر داد و گفت:
استاد محمدرضا طاهری متخلص به «حسرت»، شاعر، نویسنده، استاد محقق متولد ۱۳۲۵/تبریز از زبده‌ترین شاگردان مرحوم محمدحسین شهریار بود که امروز سه شنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۳ پس سالها تحمل رنج بیماری در بیمارستان آریا تهران چشم از جهان برگشودند.
بیوگرافی محمدرضا طاهری
محمدرضا طاهری، شاعر، نویسنده و محققی برجسته بود که نامش در تاریخ ادبیات فارسی با تصحیح آثار کلاسیک و سروده‌های دلنشینش درخشید.
ایشان به عنوان یکی از شاگردان ممتاز استاد شهریار، میراث ادبیات کلاسیک را با دقتی شگفت‌انگیز پاسداری کرد و با سروده‌های خود، طراوت و نوآوری را به شعر فارسی هدیه داد.
- تولد و تحصیل: محمدرضا طاهری در سال ۱۳۲۵ در تبریز متولد شد. ایشان از کودکی به ادبیات علاقه‌مند بود و در محضر استادانی چون شهریار، به آموختن و پژوهش در زمینه ادبیات کلاسیک پرداخت.
- تصحیح آثار کلاسیک: یکی از مهم‌ترین فعالیت‌های طاهری، تصحیح متون کلاسیک ادبیات فارسی بود. ایشان با دقت و وسواس بسیار، آثار ارزشمندی همچون تذکره هفت اقلیم، دیوان نظیری نیشابوری، شاپور تهرانی و آتشکده را تصحیح و به جامعه ادبی تقدیم کرد.
- سروده‌های دلنشین: علاوه بر تصحیح متون، طاهری خود نیز شاعری توانا بود. اشعار ایشان، آکنده از احساسات لطیف و مضامین عمیق انسانی است و جایگاه ویژه‌ای در ادبیات معاصر فارسی دارد.
- درگذشت: متأسفانه، محمدرضا طاهری در تاریخ ۱۵ آبان ۱۴۰۳ پس از سالها تحمل رنج بیماری، دار فانی را وداع گفت. درگذشت ایشان ضایعه‌ای بزرگ برای جامعه ادبی ایران بود.
ویژگی‌های ادبی محمدرضا طاهری
- دقت و وسواس در تصحیح متون: طاهری با دقت و وسواسی مثال‌زدنی، به تصحیح متون کلاسیک می‌پرداخت و تلاش می‌کرد تا دقیق‌ترین و معتبرترین نسخه از آثار را به چاپ برساند.
- زبان شیوا و روان: اشعار طاهری، با زبان شیوا و روانی سروده شده‌اند و به راحتی با مخاطب ارتباط برقرار می‌کنند.
- عشق به ادبیات کلاسیک: ایشان عشق و علاقه عمیقی به ادبیات کلاسیک داشت و تمام عمر خود را وقف پاسداری از این میراث گران‌بها کرد.
میراث ماندگار محمدرضا طاهری
محمدرضا طاهری با تلاش‌های بی‌وقفه خود، میراث ماندگاری در ادبیات فارسی از خود به یادگار گذاشت. آثار تصحیح شده و سروده‌های ایشان، برای نسل‌های آینده نیز مرجعی ارزشمند خواهد بود.
واکنش‌ها به درگذشت محمدرضا طاهری
درگذشت محمدرضا طاهری با تأسف فراوان از سوی جامعه ادبی و فرهنگی ایران و دوستداران ایشان مواجه شد.
بسیاری از چهره‌های ادبی و فرهنگی با انتشار پیام‌های تسلیت، به این ضایعه بزرگ واکنش نشان دادند.
بیوگرافی استاد شهریار
سیّد محمّدحسین بهجت تبریزی (۱۱ دی ۱۲۸۵ – ۲۷ شهریور ۱۳۶۷) متخلص به شهریار، شاعر ایرانی بود که به زبان‌های فارسی و ترکی آذربایجانی شعر سروده است.
شهریار در سرودن گونه‌های دگرسان شعر مانند قصیده، مثنوی، غزل، قطعه، رباعی و شعر نیمایی چیره‌دست بود.
اما بیشتر از دیگر گونه‌ها در غزل شهره بود و از جمله غزل‌های معروف او می توان به «علی ای همای رحمت» و «خان ننه» و «حیدر بابایه سلام» «آمدی جانم به قربانت» اشاره کرد. شهریار نسبت به علی بن ابی‌طالب ارادتی ویژه داشت و همچنین شیفتگی بسیاری نسبت به حافظ و فردوسی داشته است.
او در تبریز در خانواده‌ای بستان‌آبادی از روستای خُشکِناب به دنیا آمد و بنا به وصیتش در مقبرهالشعرای تبریز به خاک سپرده شد.
۲۷ شهریور را به واسطهٔ روز درگذشت او «روز شعر و ادب ملی» نامیده اند.
مهم‌ترین آثار شهریار به زبان ترکی منظومهٔ حیدربابایه سلام و منظومهٔ سهندیه است که از معروف‌ترین آثار ادبیات ترکی آذربایجانی به‌شمار می‌روند و شاعر در آنها از اصالت و زیبایی‌های روستای دوران کودکیش و کوه سهند یاد کرده است.
شهریار، از جمله سرایندگانی است که شعر را محلی نیک برای بیان این اندیشه‌ورزی‌های ژرف‌نگرانه و پندآموز دانسته، و بسیاری از اندرزهای اخلاقی، تربیتی را در قالب‌های گوناگون شعری (به‌ویژه در قطعات، رباعیات و دوبیتی‌ها) باز می گوید.
مخاطب این افکار و مفاهیم نیز نوع بشر و انسان در طول تاریخ است نه خطابی شخصی و منحصر به فرد.
پس از پایان سیکل در تبریز، در سال ۱۳۰۰ از تبریز رهسپار تهران شد و تحصیلش را در مدرسهٔ دارالفنون تا سال ۱۳۰۳ و پس از آن در رشتهٔ پزشکی ادامه داد.
شهریار در اوایل تحصیل پزشکی در تهران عاشق ثریا دختر عبدالله امیرطهماسبی می شود و چند سال با یکدیگر نامزد بودند.
اما در نهایت آن دختر با چراغعلی سالار حشمت معروف به امیر اکرم ازدواج می کند.
حدود شش ماه پیش از گرفتن مدرک دکترا، تحصیلش را به‌علت شکست عشقی و ناراحتی و خیال و پیش‌آمدهای دیگر، ترک کرد.
اولین کتاب شعر شهریار به کوشش ابوالقاسم شیوا متخلص به «شهیار» دوست صمیمی شهریار در سال ۱۳۰۸ منتشر گردید.
شهریار در جوانی در تهران با بزرگان هنر و ادب همنشینی و دوستی داشت از جمله با: ابوالحسن صبا، محمدتقی بهار، ایرج میرزا و عارف قزوینی.
در سال‌های بعد نیز با نیما یوشیج، هوشنگ ابتهاج، کریم امیری فیروزکوهی و برخی دیگر از هنرمندان دوستی و رابطه داشت.
پس از سفری چهارساله به خراسان، برای کار در ادارهٔ ثبت اسناد مشهد و نیشابور، شهریار به تهران بازگشت.
در سال ۱۳۱۳ که شهریار در خراسان بود، پدرش میرآقا خشگنابی درگذشت.
او در سال ۱۳۱۵ در بانک کشاورزی استخدام و پس از مدتی به تبریز منتقل شد.
دانشگاه تبریز شهریار را یکی از پاسداران شعر و ادب میهن خواند و عنوان دکتری افتخاری دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی تبریز را نیز به وی اعطا کرد.
گردآوری: نیمکت خبر
