درگذشت بریژیت باردو بازیگر افسانه ای سینمای فرانسه 6 دی 1404 + علت فوت
درگذشت بریژیت باردو بازیگر افسانه ای سینمای فرانسه درتاریخ ۶ دی ۱۴۰۴ و در سن ۹۱ سالگی را در این مطلب از نیمکت خبر قرار داده ایم. با ما همراه باشید.
درگذشت بریژیت باردو بازیگر
بریژیت باردو، بازیگر افسانهای سینمای فرانسه که در دهههای ۱۹۵۰ و ۶۰ به اوج شهرت رسید و سپس از سینما کنارهگیری کرد، در ۹۱ سالگی درگذشت.
باردو با فیلم «و خدا زن را آفرید» (۱۹۵۶) به کارگردانی و نویسندگی همسرش روژه وادیم به شهرتی بینالمللی دست یافت و طی دو دهه بعد به عنوان نمادی از اغواگری در سینما شناخته میشد.
بیوگرافی بریژیت باردو
بریژیت باردو (Brigitte Bardot) یکی از مشهورترین و جنجالیترین چهرههای تاریخ سینمای فرانسه است؛
بازیگری که در دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ به نماد اغواگری، آزادی زنانه و ستارهبودن در سینمای اروپا تبدیل شد و در ادامه زندگیاش، مسیر کاملاً متفاوتی را در پیش گرفت.
تولد و دوران کودکی بریژیت باردو
بریژیت آن-ماری باردو در سال ۱۹۳۴ در شهر پاریس به دنیا آمد. او در خانوادهای ثروتمند، محافظهکار و کاتولیک بزرگ شد.
خانوادهاش توجه ویژهای به تربیت کلاسیک داشتند و باردو از سنین پایین به هنر، بهویژه رقص باله، علاقهمند شد.
او برای تحصیل در رشته باله وارد کنسرواتوار معتبر پاریس شد و سالها بهصورت حرفهای آموزش دید.
هرچند در نهایت مسیر زندگیاش بهجای رقص، به سمت سینما تغییر کرد، اما آموزشهای سختگیرانه باله تأثیر زیادی بر انضباط و زبان بدن او در بازیگری داشت.
ورود به دنیای مد و سینما بریژیت باردو
در ۱۵ سالگی، بریژیت باردو روی جلد مجله مطرح «Elle» قرار گرفت؛ اتفاقی که توجه محافل هنری و سینمایی را به او جلب کرد. همین حضور رسانهای، مسیر ورودش به سینما را هموار ساخت.
او در یکی از آزمونهای بازیگری با روژه وادیم، فیلمساز جوان فرانسوی، آشنا شد و این آشنایی نقطه عطفی در زندگی حرفهای و شخصی او بود. باردو پس از رسیدن به ۱۸ سالگی، در سال ۱۹۵۲ با روژه وادیم ازدواج کرد.
آغاز بازیگری و شهرت جهانی بریژیت باردو
بریژیت باردو در ابتدای مسیر حرفهای خود، نقشهای کوچک و فرعی ایفا میکرد. یکی از نخستین حضورهای قابلتوجه او در سال ۱۹۵۵ و در فیلم «دکتر در دریا» در کنار دیرک بوگارد بود؛ فیلمی که در بریتانیا با استقبال چشمگیری مواجه شد.
اما نقطه انفجار شهرت باردو، بازی در فیلم «و خدا زن را آفرید» (۱۹۵۶) به کارگردانی و نویسندگی روژه وادیم بود.
این فیلم نهتنها تصویر تازهای از زن در سینمای فرانسه ارائه داد، بلکه باردو را به شهرتی بینالمللی رساند و او را به نمادی جهانی از جذابیت و آزادی زنانه بدل کرد.
پس از این فیلم، باردو به یکی از بزرگترین ستارگان سینمای فرانسه و اروپا تبدیل شد.
باردو؛ فراتر از یک ستاره سینما
بریژیت باردو تنها یک بازیگر محبوب نبود؛ او به پدیدهای فرهنگی تبدیل شد. روشنفکران و اندیشمندان نیز به تحلیل جایگاه او پرداختند.
در سال ۱۹۵۸، مقالهای مفصل با عنوان «پرونده باردو» منتشر شد و یک سال بعد، سیمون دوبووار مقاله معروف «بریژیت باردو و سندرم لولیتا» را نوشت و او را آزادترین زن فرانسه نامید.
باردو نماد شکستن کلیشههای زنانه، استقلال فردی و رهایی از قواعد سنتی بود؛ تصویری که هم تحسینبرانگیز و هم بحثبرانگیز تلقی میشد.
دوران اوج در دهه ۱۹۶۰
در دهه ۱۹۶۰، باردو در مجموعهای از مهمترین فیلمهای تاریخ سینمای فرانسه حضور یافت. از جمله آثار شاخص او در این دوره میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
«حقیقت» به کارگردانی آنری-ژرژ کلوزو
«زندگی خصوصی» ساخته لویی مال در کنار مارچلو ماسترویانی
«تحقیر» به کارگردانی ژان-لوک گدار
در نیمه دوم این دهه، باردو پیشنهادهای بینالمللی و هالیوودی را نیز پذیرفت و در فیلمهایی مانند «زنده باد ماریا!» در کنار ژان مورو و «شالاکو» با بازی شان کانری ایفای نقش کرد.
کنارهگیری از بازیگری بریژیت باردو
با وجود موفقیت جهانی، بریژیت باردو همواره از فشار شهرت رنج میبرد. او بعدها اعتراف کرد که زندگی زیر ذرهبین رسانهها برایش آزاردهنده بوده است.
در سال ۱۹۷۳ و در سن ۳۹ سالگی، پس از بازی در فیلم «داستان پندآموز و شادیبخش کولینو»، بهطور رسمی از دنیای بازیگری کنارهگیری کرد و اعلام بازنشستگی نمود؛ تصمیمی که بسیاری از طرفدارانش را شگفتزده کرد.
فعالیتهای سیاسی و حقوق حیوانات بریژیت باردو
پس از کنارهگیری از سینما، تمرکز اصلی باردو بر حمایت از حقوق حیوانات قرار گرفت. او از دهه ۱۹۷۰ بهطور فعال در اعتراضها و کمپینهای مختلف شرکت کرد؛ از جمله اعتراض به شکار فُکها در سال ۱۹۷۷.
در سال ۱۹۸۶، «بنیاد بریژیت باردو» را برای حمایت از حیوانات تأسیس کرد.
او در سالهای بعد، نامههای اعتراضی متعددی به رهبران جهان درباره کشتار سگها در رومانی، شکار دلفینها در جزایر فارو و کشتار گربهها در استرالیا نوشت.
حاشیهها و جنجال های سیاسی بریژیت باردو
فعالیتهای باردو در حوزه حقوق حیوانات، بهتدریج با مواضع سیاسی جنجالی همراه شد.
او به حمایت آشکار از جریان راست افراطی فرانسه و حزب «فرانت ناسیونال» پرداخت و در اظهارنظرهایی تند، به گروههای قومی و مهاجران حمله کرد.
این مواضع بارها برای او تبعات قضایی بههمراه داشت و منجر به صدور چندین محکومیت رسمی به اتهام تحریک به نفرت نژادی شد.
انتشار کتاب «فریادی در سکوت» در سال ۲۰۰۳، اوج این جنجالها بود و واکنشهای گستردهای را در پی داشت.
جمع بندی
بریژیت باردو چهرهای دوگانه در تاریخ معاصر است؛ از یک سو، اسطورهای سینمایی که تصویر زن در سینمای اروپا را دگرگون کرد و از سوی دیگر، شخصیتی جنجالی با مواضع سیاسی تند و بحثبرانگیز.
او با وجود کنارهگیری زودهنگام از بازیگری، همچنان یکی از ماندگارترین نمادهای فرهنگی قرن بیستم به شمار میرود؛ زنی که هم تحسین شد، هم نقد، و همواره در مرکز توجه باقی ماند.
گردآوری: نیمکت خبر
