بیماری دونالد ترامپ چیست + واکنش ترامپ به افشاگری وال استریت ژورنال

بیماری دونالد ترامپ چیست ؟ واکنش ترامپ به افشاگری وال استریت ژورنال در این مورد چه بود ؟ با این جزئیات تا انتها این مطلب همراه باشید.

بیماری دونالد ترامپ چیست؟ 

رولاین لیویت، سخنگوی کاخ سفید در گفتگو با خبرنگاران اعلام کرد دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا بعد از بروز ورم در پاهایش و کبودی به روی دست‌هایش تحت معاینه پزشکی قرار گرفت و مبتلا به «نارسایی مزمن وریدی» تشخیص داده شد.

پیش از این در هفته‌های گذشته در تصاویری که از دونالد ترامپ در ضمن حضور او در دیدارها و رویدادهای عمومی منتشر شد کبودی‌هایی روی دست‌های مشاهده شد.

لیویت توضیح داد که در بیماری نارسایی مزمن وریدی، وریدهای آسیب دیده نمی‌توانند خون را به درستی به قلب پمپاژ کرده و جریان مناسب خون را در بدن برقرار کنند.

صجبت های سخنگوی کاخ سفید با استناد به پزشک مخصوص کاخ‌ سفید : این مشکل در افراد بالای ۷۰ سال طبیعی است و وضعیت فعلی دونالد ترامپ بی‌خطر، شایع و در محدوده نرمال است.

نارسایی مزمن وریدی چیست؟

نارسایی مزمن وریدی (Chronic Venous Insufficiency) که به اختصار CVI نامیده می‌شود، یک بیماری طولانی‌مدت است که زمانی اتفاق می‌افتد که وریدهای پاها به درستی کار نمی‌کنند و نمی‌توانند خون را به طور مؤثر به سمت قلب بازگردانند.

نحوه عملکرد طبیعی وریدها

در حالت طبیعی، وریدهای ما دارای دریچه‌ های یک‌طرفه‌ای هستند.

این دریچه‌ها مانند “درهای کوچک” عمل می‌کنند که خون را فقط در یک جهت، یعنی به سمت بالا و به سمت قلب، هدایت می‌کنند و از بازگشت خون به سمت پایین (به دلیل جاذبه) جلوگیری می‌کنند.

همچنین، انقباض عضلات پا هنگام راه رفتن یا حرکت، به پمپ کردن خون به سمت بالا کمک می‌کند.

در نارسایی مزمن وریدی چه اتفاقی می‌افتد؟

در افراد مبتلا به CVI، این دریچه‌های یک‌طرفه در وریدهای پا آسیب می‌بینند یا ضعیف می‌شوند.

در نتیجه، دریچه‌ها نمی‌توانند به درستی بسته شوند و خون به جای حرکت رو به بالا، به سمت پایین نشت کرده و در وریدهای پا جمع می‌شود (جمع شدن خون).

این تجمع خون باعث افزایش فشار در وریدها شده و به مرور زمان منجر به بروز طیف وسیعی از علائم و عوارض می‌شود.

علل شایع نارسایی مزمن وریدی

CVI می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود، از جمله:

• ترومبوز ورید عمقی (DVT): لخته شدن خون در وریدهای عمیق پا (که شایع‌ترین علت است) می‌تواند به دریچه‌ها آسیب برساند.
• واریس: رگ‌های واریسی بزرگ و متورم، خود نشانه‌ای از مشکلات دریچه‌ای وریدی هستند.
• آسیب به پا: هرگونه آسیب یا جراحی قبلی در پا می‌تواند به وریدها صدمه بزند.
• عوامل ژنتیکی: سابقه خانوادگی می‌تواند خطر ابتلا را افزایش دهد.
• سبک زندگی:
  • ایستادن یا نشستن طولانی‌مدت: باعث افزایش فشار در وریدهای پا می‌شود.
  • عدم تحرک و ورزش نکردن.
  • چاقی و اضافه وزن: فشار بیشتری بر وریدها وارد می‌کند.
  • سیگار کشیدن.
• سن: با افزایش سن، خطر ابتلا به CVI بیشتر می‌شود.
• جنسیت: در زنان شایع‌تر از مردان است، به خصوص به دلیل بارداری و تغییرات هورمونی.
• فلبیت: التهاب ورید سطحی.

علائم و نشانه‌های نارسایی مزمن وریدی

علائم CVI می‌توانند از خفیف تا شدید متغیر باشند و معمولاً با گذشت زمان بدتر می‌شوند.

این علائم اغلب در پایان روز یا پس از ایستادن طولانی‌مدت تشدید شده و با بالا نگه داشتن پاها بهبود می‌یابند:

• تورم (ادم) در پاها، مچ پا و قوزک پا، به خصوص بعد از ایستادن طولانی.
• احساس سنگینی، خستگی، درد مبهم یا گرفتگی (کرامپ) در پاها.
• خارش در پاها.
• پوست تغییر رنگ یافته: به خصوص در اطراف مچ پا، پوست ممکن است قهوه‌ای، قرمز یا تیره‌تر شود (به دلیل نشت خون از عروق کوچک).
• زخم‌های وریدی (اولسر): در موارد شدیدتر، ممکن است زخم‌های باز و مقاوم به درمان روی پوست، معمولاً در اطراف مچ پا، ایجاد شود. این زخم‌ها می‌توانند بسیار آزاردهنده و مستعد عفونت باشند.
• رگ‌های واریسی قابل مشاهده (رگ‌های متورم و پیچ‌خورده).
• احساس سوزن‌سوزن شدن یا بی‌قراری در پاها.
• پوست خشک، پوسته پوسته یا چرمی شدن پوست در ناحیه آسیب‌دیده.

درمان نارسایی مزمن وریدی

هدف از درمان CVI، کاهش علائم، بهبود جریان خون و جلوگیری از پیشرفت بیماری و عوارض جدی‌تر مانند زخم است. گزینه‌های درمانی شامل:

• تغییرات سبک زندگی:
  • فعالیت بدنی منظم: به خصوص پیاده‌روی، برای تقویت عضلات پا و بهبود پمپاژ خون.
  • بالا نگه داشتن پاها: به خصوص در زمان استراحت، برای کمک به بازگشت خون به قلب.
  • کاهش وزن: در صورت داشتن اضافه وزن یا چاقی.
  • پرهیز از نشستن یا ایستادن طولانی‌مدت.
  • اجتناب از لباس‌های تنگ که جریان خون را مختل می‌کنند.
• جوراب‌های واریس (فشاری): این جوراب‌ها فشار ملایمی را به پاها وارد می‌کنند و به جلوگیری از تجمع خون و کاهش تورم کمک می‌کنند. فشار جوراب باید توسط پزشک تعیین شود.
• داروها: ممکن است داروهایی برای کاهش تورم، بهبود جریان خون یا جلوگیری از لخته شدن خون تجویز شود.
• روش‌های درمانی کم تهاجمی:
  • اسکلروتراپی: تزریق ماده‌ای به داخل وریدهای آسیب‌دیده برای بستن آن‌ها.
  • لیزر یا رادیوفرکوئنسی ابلیشن (Thermal Ablation): استفاده از گرما برای بستن وریدهای معیوب.
• جراحی: در موارد شدیدتر، ممکن است جراحی برای ترمیم یا برداشتن وریدهای آسیب‌دیده لازم باشد.

اگر هر یک از علائم نارسایی مزمن وریدی را تجربه می‌کنید، مهم است که به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق داده شده و درمان مناسب برای شما آغاز شود.

عدم درمان CVI می‌تواند منجر به مشکلات جدی‌تر و کاهش کیفیت زندگی شود.

گردآوری : نیمکت خبر