رامبد جان ما از شما عذرخواهی می‌کنیم ، برگرد
رامبد جان ما از شما عذرخواهی می‌کنیم ، برگرد
شایعاتی که اخیرا درباره احتمال پایان خندوانه شنیده شده، برخی رسانه‌ها را نگران کرده، امروز به شکل عجیبی دو روزنامه از دو جناح سیاسی کاملا متفاوت در مطالبی مفصل پشت رامبد و برنامه‌اش درآمدند.
رامبد جان، ناز نکن، عذرخواهی می‌کنیم، نرو، بمون، برگرد
روزنامه فرهیختگان که یک روزنامه اصولگراست در گزارشی با اشاره به حواشی و ضعف‌های خندوانه در نهایت نتیجه گرفته که ادامه این برنامه نیاز مخاطب است .
در مجموع خندوانه نمره قبولی گرفته، بخش‌هایی از گزارش مفصل « فرهیختگان » را اینجا آورده‌ایم، گُلِ گزارش آنجاست که مهدی موسوی‌تبار نوشته: « پایان خندوانه خودزنیِ تلویزیون است ».
خندوانه مانند همه برنامه‌ها حتما اوج و فرودهایی داشته و کم نبودند قسمت‌ها یا گفته‌هایی از این برنامه که باعث رنجش گروهی از جامعه یا حتی ایجاد حاشیه شدند.
اگر رفتن به کانادا و تولد فرزندش در آن کشور یا ارسال پیامک‌های هزینه‌دار را نمونه‌هایی از حاشیه‌های ایجاد شده در دو سه سال اخیر بدانیم آخرینش اما به ماجرای اسم « وریا » در « قاطی بازی » برمی‌گردد.
حاشیه‌ای که با کمی تدبیر می‌توانست جلویش گرفته شود اما به‌هر‌حال جنجال‌هایی در فضای مجازی و در میان هنرمندان و ورزشکاران به وجود آورد.
جوان و شبکه نسیم توپ را به زمین یکدیگر می‌انداختند و درنهایت این رامبد جوان بود که مجبور به عذرخواهی از وریا غفوری و بینندگان خندوانه شد.
اگر حضور میهمان‌های تکراری و البته کم‌دردسر و همچنین حذفیات متعدد را از ضعف‌های این فصل بدانیم .
اما استفاده از برندگان فصل‌های پیشین یا به تعبیری تکیه بر تولیدات خودِ برنامه و بروز و ظهور چهره‌های تازه در خنداننده شو را می‌توان از نقاط قوت این برنامه دانست.
رامبد جوان
فارغ از کادرسازی و پرورش نیرو، نمی‌توان منکر وجه سرگرمی خندوانه شد.
شایعات درمورد حذف دو برنامه مهم و پربیننده تلویزیون زیاد است یکی عصر جدید و دیگری همین برنامه خندوانه، اما نبودِ چنین
برنامه‌هایی پس از ایام محرم و صفر، یک خودزنی عجیب‌وغریب از طرف مدیران سازمان صداوسیماست که حتما جبران نشدنی خواهد بود.
یکی از مهم‌ترین و برجسته‌ترین ضعف‌های این برنامه تکراری شدن و کمرنگ شدن عنصر خلاقیت در بعضی از قسمت‌ها و فصل‌هایش است.
اگر ریسک‌پذیری را گاهی در تغییر دکور خندوانه می‌دیدیم اما در داخل برنامه خبری از این جسارت‌ها نبود.
رسیدن مسابقات و آیتم‌ها به سری‌های بعدی و تداوم این بخش‌ها تا همین فصل آخر هم نشان می‌دهد که ترجیح برنامه‌سازان، استفاده از فرمول‌های امتحان پس داده بوده است.
«خلاقیت» در این هشت فصل چندان نقش موثری نداشت و «تکرار» سهم بیشتری در منظومه فکری برنامه سازان خندوانه داشت.
ضعف دیگر خندوانه فردمحوری یا شخصیت‌محوری آن بود.
فصل‌هایی که جناب خان در آن حضور داشت را با فصولی که نبود مقایسه کنید.
برنامه‌هایی که میهمان‌های جذاب و خوش‌صحبت داشت را با برنامه‌های دیگر قیاس کنید.
حتی مقایسه اوقاتی که رامبد جوان، همزمان، مشغول پروژه‌ای دیگر بود را با زمان‌هایی که تمام وقتش را به خندوانه اختصاص می‌داد نشان می‌دهد که خندوانه به‌شدت به فرد اتکا داشت.
عذرخواهی می‌کنیم
اما روزنامه اعتماد هم علاوه بر گفتگو با رامبد، چند یادداشت در تمجید خندوانه داشته که بخش‌هایی از آنها را اینجا گذاشته‌ایم، مثلا
نگار مفید با اشاره به اهمیت تداوم این برنامه نوشته: « مطمئن باشیم تمام دست اندرکاران برنامه، تمام تیم‌های درگیر، تمام شرکت
کنندگان و مهمانان، به خوبی نقش خودشان را شناخته‌اند و به سلیقه بیننده در خانه احترام می‌گذارند.
برای همین است که بهترین پایان‌بندی برای فصل هشتم « خندوانه »، خسته نباشید گفتن به تمام دست‌اندرکاران برنامه‌ای است که
۹۲۲ قسمت از مسیر پرپیچ و خم گذشته‌اند و فقط هفتاد و هشت قسمت تا عدد جادویی هزار فاصله دارند.
امید که جشن قسمت هزارم را هم در همین استودیوی رنگارنگ جشن بگیرند و تعادل ترازوی‌شان ازدست نرود».
یا این یادداشت سید حسن موسوی چلک با رویکرد جامعه‌شناسانه و با تیتر « چرا خندوانه نیاز جامعه امروز ایران است؟ »
«وقتی افراد دچار مشکلات شدید می‌شوند و چشم‌انداز آینده هم برایشان روشن نیست.
طبیعتا مشکلات روی روحیه آنها تاثیر می‌گذارد، به همین دلیل حضور در برنامه‌های داوطلبانه که می‌تواند به آن آدم‌ها انرژی مثبت دهد لازم است .
به همین منظور حضور در برنامه‌های عمومی و گروهی که با خلق فضای شادمانه است.
می‌تواند کمک کند استفاده از تمام ظرفیت‌های جامعه اعم از تا اضطراب و استرس آدم‌ها کمتر شود و مقاومت‌شان در برابر مشکلات بالاتر رود.
این مهارت‌ها با توجه به فرهنگ و خردهفرهنگ و موقعیتی که افراد دارند.
ظرفیت‌ها، امکانات و علائقی که دارند، تفاوت دارد ولی مهم این است که هم دولت‌ها و هم سازمان‌ها و هم افراد بتوانند با افزایش
مهارت و تدوین برنامه‌های قابل اجرا، آن رفتار سالم و مثبت را برای مقابله با مشکلات و احساسات منفی و فشارها به وجود بیاورند.
این موقعیت برای افراد هم وجود دارد، اینکه بتوانند این مهارت‌ها را به کار بگیرند تا از خودشان و خانواده‌شان حمایت کنند».
گردآوری: نیمکت خبر
